Waarom dit boek?
Ik ben Ton Grote en werk als HR-adviseur in een ziekenhuis. Naast mijn werk ben ik een enthousiast fotograaf en fanatiek verzamelaar van fotoboeken. Voor mij is vastleggen een vorm van vasthouden. Vastleggen in foto’s geeft me veel energie.
In de afgelopen jaren heb ik hard gewerkt aan een fotoboek over mijn ouderlijk huis aan de Eindhovenseweg 56. Het huis waar mijn ouders sinds 1969 gewoond hebben, het huis waaraan ik een warme herinnering heb.
14 jaar geleden overleed mijn moeder. Mijn vader bleef alleen achter in het grote huis. Enkele jaren na het overlijden van mijn moeder begon hij spullen in dit huis op te ruimen. Dat was voor mij het sein om het huis van binnen te gaan fotograferen. In eerste instantie waren dat interieurfoto’s tot ik besefte dat dit interieur voor mij bestond uit een groot aantal waardevolle objecten, voorwerpen waarmee ik ben opgegroeid, die ik in de hand heb gehad, waarvan ik weet hoe ze voelen, hoe ze ruiken. Ik maakte meer dan 5000 foto’s van alles wat mijn ouders bezaten en legde zo de sporen van een bestaan vast, van een leven dat zich van de twintigste tot in de eenentwintigste eeuw uitstrekte.
